เทปันยากิคือเมนูที่ใช้กระทะเหล็กแบนในการทำอาหาร ส่วนใหญ่จะเป็นการผัดเนื้อสัตว์ ผักหรือเส้นบนกระทะร้อนๆ เช่น สเต็ก ปลา โอโคโนมิยากิ ยากิโซบะ มอนจายากิ เป็นต้น คำว่า เทปันยากิ มาจากคำว่า เทปัน ซึ่งแปลว่าแผ่นเหล็กและยากิที่แปลว่าย่างหรือปิ้ง เทปันยากิจึงหมายถึงอาหารที่ทำให้สุกโดยกระทะเหล็ก เทปันยากิคือการปรุงอาหารในครัวเรือนหรือเวลาไปแคมป์
แต่ปัจจุบันร้านอาหารได้นำการทำอาหารแบบนี้มาเรียกลูกค้าด้วยการผัดให้ดูสดๆ เพื่อเพิ่มความอยากอาหาร อรรถรส และแสดงความสดของอาหารและการนำมาปรุง ผู้ให้กำเนิดรูปแบบของเท็ปปังยากิ คือร้านอาหารญี่ปุ่นที่ชื่อ มิโซโนะ (Misono) ในปี ค.ศ. 1945[1] โดยนำเอาแนวคิดการปรุงอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก มาปรุงลงบนกระทะเท็ปปัง แล้วพบว่าอาหารขนิดนี้ได้รับความนิยมในหมู่ชาวต่างชาติมากกว่าชาวญี่ปุ่น ชาวต่างชาติชื่นชมกับทักษะการเตรียมอาหารของพ่อครัว ฝึมือการทำอาหาร และรู้สึกคุ้นเคยมากกว่าอาหารแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น ร้านอาหารแห่งนี้โด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ ในหมู่นักท่องเที่ยวต่างชาติ และทางร้านเองได้พัฒนาทักษะการเตรียมอาหารของพ่อครัวให้เพิ่มมากขึ้น เช่น การเรียงหัวหอมให้เป็นทรงภูเขาไฟฟูจิและจุดแอลกอฮอล์หรือสาเกให้ติดไฟ ทำให้เกิดภูเขาไฟหัวหอมที่มีเปลวไฟ
ส่วนผสมทั่วไปที่ใช้สำหรับเท็ปปังยากิแบบตะวันตกคือ เนื้อ กุ้ง หอย กุ้งมังกร ไก่ และผัก ใช้น้ำมันถั่วเหลืองในการปรุงส่วนผสมต่าง ๆ สำหรับเท็ปปังยากิแบบญี่ปุ่น มียากิโซบะซึ่งประกอบด้วยบะหมี่ กะหล่ำปลี เนื้อหรืออาหารทะเล และโอโกโนมิยากิซึ่งปรุงด้วยน้ำมันพืข น้ำมันสัตว์ หรือทั้งสองอย่าง ร้านเท็ปปังยากิในประเทศญี่ปุ่นจำนวนมากมีเนื้อโคเบะ เคียงด้วยถั่วงอก แตง กระเทียมแผ่น หรือข้าวผัด บางร้านมีน้ำจิ้มสำหรับอาหารโดยเฉพาะ อย่างไรก็ตาม ในประเทศญี่ปุ่น ซอสถั่วเหลืองเป็นซอสที่หาได้ทั่วไป
ส่วนผสม: เนื้อสันใน 150 กรัม พริกไทยป่น 5 กรัม ส่วนผสมเครื่องปรุง ซอสปรุงรสเทริยากิ 30 มิลลิลิตร ซอสงาคั่วบดญี่ปุ่น 30 มิลลิลิตร
วิธีทำ:
1. หั่นเนื้อเป็นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าประมาณ 1 นิ้ว หมักกับ ซอสปรุงรสเทริยากิ
2. นำไปทอดน้ำมันน้อยจนสุก (อย่าให้สุกมากไป)
3. พอสุกแล้วราดด้วย ซอสปรุงรสเทริยากิ ที่เหลือ
4. เสิร์ฟคู่กับผักสลัด และ ซอสงาคั่วบดญี่ปุ่น